Informacje o placówce
Historia Szkoły
Przedwojenna inicjatywa budowy w Kikole szkoły powszechnej najpełniej wyraziła się w latach 30. Komitet budowy, którego aktywnym członkiem został Zdzisław Kozicki - kierownik szkoły, dokonał wyboru projektu drewnianego budynku. Budowę zamierzano sfinansować z kredytu, zaciągniętego przez radę gminy. Wojna pokrzyżowała te plany, a nowy pomysł murowanego obiektu zrealizowano dopiero w 1957 roku.Szkoła podstawowa w ciągu ubiegłego półwiecza funkcjonowała pod kierownictwem Tadeusza Bonowicza, Aleksandra Sakowskiego, Lecha Łańcuckiego, Leona Wiewiórskiego, Andrzeja Blachowskiego, Stanisławy Kowalskiej, Leszka Turskiego, Marii Mikołajczyk i Małgorzaty Rzepczyńskiej.
Od 29 grudnia 2020 roku do chwili obecnej funkcję dyrektora pełni mgr Ewa Irena Żuchowska.
Wielkim przeżyciem dla społeczności szkolnej okazało się nadanie szkole w 1997 roku imienia Ignacego Antoniego Zboińskiego. Pozwoliło na przyjęcie przez szkołę zasadniczego kierunku działań wychowawczych- zanurzenie się w dziedzictwie tradycji i kulturze ziemi dobrzyńskiej.
10 czerwca 2017r. obchodzono Jubileusz 60-lecia budynku Szkoły.
24 listopada 2017r. Szkoła Podstawowa im. Ignacego Antoniego Zboińskiego w Kikole podczas uroczystości związanych z 20–leciem nadania imienia i sztandaru, dostąpiła zaszczytu odznaczenia Medalem PRO PATRIA.
1 września 2021r. uległa zmianie nazwa szkoły na Zespół Szkolno- Przedszkolny w Kikole, w skład którego wchodzą: Przedszkole Publiczne „Kraina Bajek” w Kikole i Szkoła Podstawowa im. Ignacego Antoniego Zboińskiego w Kikole.
PATRON
Ignacy Antoni Zboiński
urodził się w 1715 roku. Jego ojcem był Franciszek- łowczy nadworny koronny, matką Agnieszka Karnkowska, kasztelanka wyszogrodzka. Po śmierci ojca przejął dobra kikolskie. Błyskotliwą karierę polityczną rozpoczął od pełnienia urzędu stolnika dobrzyńskiego w latach 1745- 1752. Później awansował na chorążego dobrzyńskiego (1752-1756). Urząd kasztelana płockiego sprawował od 1756 roku. 11 IV 1791 roku został mianowany wojewodą płockim. Ignacy Antoni posiadł oprócz dóbr w Kikole, 12 wsi: Radziochy z Rumunkami, Grodzeń, Ciełuchowo, Gołuchowo, Korzyczewo, Wolęcin, Lubin. Lubinek z młynem, Wildno, Radomice i Kretki Wielkie. Zboiński szczególnymi względami darzył dobra kikolskie.
Jako stolnik dobrzyński wystarał się u Augusta III o zezwolenie na lokację miasta w Kikole. Na miejscu dawnego dworu wzniósł ok. 1790 roku klasycystyczny pałac, który stał się jego siedzibą.
W Ziemi Dobrzyńskiej znany był jako kolator kościołów. W 1778 roku sfinansował koszt budowy prezbiterium i odnowienia kościoła Ojców Bernardynów w Skępem. W 1778 roku wybudował w Grodzeniu kościół filialny. Był kawalerem orderów Orła Białego i Św. Stanisława, elitarnych odznaczeń nadawanych za szczególne zasługi dla Ojczyzny. Ignacy Antoni ożenił się z Salomeą Karśnicką, córką Konstantego i Zofii Dereszniakówny. Miał synów: Franciszka Ksawerego i Jana Nepomucena. Ostatni wojewoda płocki zmarł w Kikole 24 II 1796 roku. Został pochowany w kościele Ojców Bernardynów w Skępem. O dużym przywiązaniu do dóbr kikolskich świadczy fakt, iż kazał pogrzebać swoje serce w progu miejscowej świątyni, wybudowanej w 1791 roku przez jego syna Franciszka Ksawerego. Epitafium Zboińskich znajdujące się w kościele Ojców Bernardynów w Skępem.
Wielkim przeżyciem dla społeczności szkolnej okazało się nadanie szkole w 1997 roku imienia Ignacego Antoniego Zboińskiego. Pozwoliło na przyjęcie przez szkołę zasadniczego kierunku działań wychowawczych- zanurzenie się w dziedzictwie tradycji i kulturze ziemi dobrzyńskiej.
24.11.2017r. podczas uroczystości związanych z 20–leciem nadania imienia i sztandaru, Szkoła dostąpiła zaszczytu odznaczenia Medalem PRO PATRIA.
